Evet, okulumu seviyorum.

Eskiden beri fizik ve matematiğe ilgim vardı. Bu iki dal benim için bir ders değil, hobiydi.
“Makina mühendisleri şu sektörlerde çalışır, şu kadar maaş alır” gibi cevapları heryerde bulabilirsiniz, bunun yerine makina mühendsiliği ortamından bahsetmek istiyorum ben.
İnsanların Odtü makina mühendisliğinde okuduğumu duyduklarında söyledikleri ilk söz “Allah yardımcınız olsun” oluyor. Odtü makina mühendisliğinin çok zor olduğunu siz de duymuşsunuzdur. Dürüst olacağım, evet cidden zor :) Ama belki de makina mühendislerinin bu kadar kolay arkadaşlık kurmalarının sebebi de budur. Birbirini hiç tanımayan iki makina mühendisi bir araya geldiğinde, yarım saat içinde çoktan tanışıp birbirlerine ders-hoca anılarını anlatmış olurlar. Bu bölümde insanlar hırsları yüzünden arkadaşlıklarını zedelemezler. Bölüm zor olduğu için “anca beraber kanca beraber” anlayışıyla verilir dersler :)

“Neden ODTÜ?” sorusuna verilecek o kadar çok cevap var ki…
Yazı ayrı güzel, kışı ayrı güzeldir ODTÜ’nün. Kışın yaklaşık 1000 kişiyle kartopu savaşı yapabilirsiniz. O gece birbirini tanıyan tanımayan ortak noktası Odtü olan yüzlerce insan taktik belirlerler ve sonrasında savaş başlar; çarşı bölgesi yurtları vs. Demiray bölgesi yurtları. Hiç gülmediğin kadar güler, hiç eğlenmediğin kadar eğlenirsin.
Bahar şenliğini de yaşayabileceğin en güzel yer Odtü’dür. Gün boyu kampüsün her yerinde başka bir eğlence vardır. Akşam ise sadece sana, Odtülü’ye, ait olan stadyumda konserin tadını çıkarırsın.
Yazın elma, erik, kayısı yersin ağacından. Kimi zaman yurdunun önündeki çimlere uzanırsın. Sonra çarşı tarafına inerken, mezunları görürsün çocuklarıyla… Bir yandan mezun olmanın hayalini kurarken, bi yandan için burkulur, bırakmak istemezsin, Odtü’yü, Odtülü’yü… Ama mezun olsan da bırakamazsın zaten, ilk adımı atmanla bağlanırsın Odtü’ye. Belki de bu yüzden bu kadar iyi çalışır Odtü Mezunları Derneği…