Şehri iyi araştırın çan eğrisi var herkes yatay geçiş istiyor rekabet fazla, yazmadan 5 kez daha düşünün

Kişi tercih döneminde ise öncelikle Artvin'i ve iyi araştırmalı ve mümkünse üniversitede okuyan veya üniversiteden mezun olmuş biriyle irtibata geçmeli. Üniversiteden biriyle irtibat kurulamadı ise en azından Artvin hakkında "birinci ağızdan" bilgiler edinilmeli, akıldaki soru işaretleri giderilmeli. Neden birinci ağızdan? Çünkü araştırmalar yanıltıcı olabiliyor.

Kişi tercih yapmış, AÇÜ'yü kazanmışsa benim vereceğim tavsiyenin pek bir anlamı yok. Gelip görecek. :)

bak zor bir il ulasım ımkanı cok sıkıntı zorlanırsın oldukca. tek artısı hocalarla iletişim mükemmel hoca doçentle yada yar.doç.la kanka olabilyosun iletişim mükemmel. ama ben nefret ede ede 4 yılımı orda bıtırdım cıdden

Merkez kampüslerde bir bölüm kazandıysanız; hopaya mesafe olarak 1 saat, en son öğrenci 20 lira olmuştu ulaşım ücreti olarak... (ulaşım bedelleri pahalı olduğundan dolayı sevmiyorum ama otostop çekmek için gayet güvenilir bir şehir) yusufelinde rafting yapabiliyorsunuz yol yine 1 saat kadar sürüyor. ama okuldaki öğrencilerin bir çoğu bundan bihaberdir. şavşat karagöl 2 saatten daha fazla sürüyor ve bildiğim kadarıyla Karagöle servis kalkmıyor ama turlar düzenleniyor. okuldaki turları kovalayın. 10 liraya bile güzel gezilere katılanlar oldu. 50 liraya bir hayli yeri gezmiştik bir tur sayesinde. gürcistanın batum şehrine, hopaya geçtikten sonra çok yakın. en son 15 liraya girebiliyordunuz şehre sadece kimliğinizle; pasaport ve vize gerektirmeden... ve batumda cidden başka bir ülkede olduğunuzu hissediyorsunuz. her ne kadar belli başlı yerlerinde türk kaynıyor olsada:) ayriyeten Artvinde şehrin merkezine yakın bir kayak merkezi var... bunlardan neden bahsettim? çünkü merkezde geçireceğiniz zaman diliminde, hele de kış gelince yaşadığınız hayattan zaman zaman nefret edeceksiniz. şehirdeki öğrencilerin yarısı kafelere gitmek dışında başka bir şey yapmadığından, artvine karşı nefret nağraları atacak... onlardan olmazsanız, onlar gibi düşünmezsiniz. artvin benim için bir nimetti. yurdunuza tıkılıp kalmayın. ve yurt çıkmadıysa bir hayli şanssız olabilirsiniz. diğer şehirlere kıyasla elbet ucuz ama maddi durumunuz el vermiyorsa sıkıntı olacaktır... apartlar ve özel yurtlar (sınırlı sayıdalar) 500 liradan başlıyorlar. onlar hemen doluyor ve sonra ev arkadaşı aramaktan başka çareniz olmuyor. geçici olarak kalmak için öğretmen evi var bir de... 

İlin konumu ve üniversitedeki mevcut bölümlerin kalitesinden kaynaklı olarak öğrencilerin kültür-yaşam seviyesinin biraz düşük olması. Yani yanlış anlaşılma olmasın ama büyük şehirlerden gelenler buradaki öğrencilere şaşıracaklar. Şöyle bir eleştiri yapayım: Artvin'in yerel halkının kültür ve medeniyet seviyesi üniversitedeki öğrencilerin ortalamasından daha fazla. Neyse daha fazla yazmayayım. Bu konuda sayfalarca yazabilirim... :)

her yanı

Sosyal etkinliklerin aşırı sınırlı olması hatta şehirde yapabileceginiz en güzel şey geziler, şehirde düz alan bulmak çok zor ve kayda gelirken hopa nın resimlerine değil üniversitenin bulunduğu merkezin resimlerine bakmalisiniz

kesinlikle öğrenci profili. öğrencilerin çoğu vizyonsuz. gezip görüşecek bir yer olmadığını söylüyorlar ama gezecek bir vizyonları da yok. doğru arkadaş edinmek çok zor. her şeyden şikayet edip hiçbir şey yapmayan insanlardan uzak durmak çok zor bir hâl alıyor. aslında öğrenciler hiçbir şey yapmadığı için okulun imkanları hep yapanlara kalıyor. bir şey yapmak istiyorsanız büyük üniversitelere göre yarışacağınız insan yok denecek kadar az

Gözü yeşili arayan insanlar için ideal ve harika bir yer

Öğrenciye değer vermesi, öğrenci için çalışması ve hızla gelişmesi. Bizim üniversitemizde okuyan öğrenci ücretsiz olarak halı sahadan, basketbol sahasından, masa tenisi masalarından faydalanabilir; temsili denilebilecek ücretlerle kort tenisi, bowling, fitness gibi imkanlardan faydalanabilir. Sınıfça organize olunabilirse ücretsiz olarak harika yerlere geziler düzenleyebilir, kayak merkezinde kayak yapabilir... Artvin zor bir şehir ama üniversitemiz bu zorluğu azaltmak için gerçekten çalışıyor.

il olarak hiç bir yanını begenmedim

doğası.. genel olarak akademisyenlerin sizi bağrına basması. asla size eksik veya düşük hissettirmiyorlar, zaten gerçekten o mesleği yapmak isteyenler orada, çünkü şehrin oradaki hocalara orada oldukları için bir katkısı yok, aksine eksisi var. okulun içinden nehir geçiyor diyebilirim, aslında kampüs sınırları dışında kalıyor ama okula nehirin üzerinden geçen bir köprüyle gidebiliyorsunuz bu çok güzel:D yani benim çok hoşuma gitmişti, gidiyor. 

Doğrusunu söylemek gerekirse ben bunu kendime hiç sormadım. Çünkü ölü tercih olarak yazmıştım. Ama geldi. Kaderimizde varmış ne yapalım? ("Artvin gelmeseydi de onun bir altındaki Gazi Üniversitesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği gelseydi daha mı iyi olurdu acaba..." diye ara sıra düşünmüyor değilim.)

Eğer okulu tercih etmeyi düşünüpte bu yazıları okuyan birisine ulaşıyorsam şayet, bu şehir herkese göre değil öncelikle onu söylemeliyim.

Ben artvindeyken bazen kendimi o kadar salak, yetersiz ve çaresiz hissediyorum ki... Artvine gelmeden evvel farklı konulara ilgi duyan ve kendini ilgi alanları yönünden besleyebilen, okuyan ve okuduğundan keyif alan bir insandım. Artvin Çoruh, maalesef "çoğu zaman" bana şunu dedirtmiyor; "bu okul beni gerçekten çok geliştirdi daha evvel bilmediğim şeyleri öğrendim." Derslerde genelde hocaların seviyeyi de baz alarak öğretmek maksadı ile bahsettikleri şeylerin genelini zaten oraya gelmeden evvel kendim kendi imkanlarımla öğrenmiştim. Bu husus beni çok üzüyor mesela her seferinde... Ama hiç mi bir şey öğrenmedim? Divan edebiyatini sevdim bölümümün derslerinde olmasından dolayı... (ki şunu da söyleyeyim ki 2 seneyi geride bırakıp 3.seneye geldim yani hâlâ iki senem daha var) ama muhtemelen hangi üniversiteye gidersem gideyim zaten sevecektim... Çünkü zaten ilgi duyardım, yakından tanıma fırsatı buldum bölümüm aracılığıyla ve artvine nasip oldu bu. Ayriyeten çocuk edebiyatı çok ilgimi çekmeye başladı, daha evvel bilgim olmayan bir alandı ama pek tabi bu da yine bölümüm ve bölüm hocalarım ile ilgili olan bir konu.

Okuldaki hocalar inanılmaz derecede özverili aslında. Hepsi öğrencilere bir şeyler katmak, onları zenginleştirmek ve ufuklarını genişletmek için can atıyorlar... Öğrencilerin çoğunun o taraklarda bezi olmadığını söylemeliyim. Bir çoğu Allah'a emanet yaşıyor, bazen ben de onlara dönüşüyorum işin kötü yanı ve bu beni üzüyor. Çevremde keşke kendini geliştirmek için çabalayan insanlar olsaydı diye çok iç geçirdim ama suçu kimseye atmanın da bir alemi yok. Artvin kendini geliştirebilmen için de, çürütmen için de çok müsait bir şehir.

Öğrencilerin hepsinde bir ikilem var sevip nefret etmeye dair. İkisini de bünyemizde barındırıyoruz şehre dair.

Gelip, görüp, yaşayıp anlayabileceğin bir sehir ve okul burası. Küçük şehirlerden gelen insanların tatmin olabileceğini sanmıyorum, arayışlarının daha farklı olduğunu düşündüğüm için... Yani asla İstanbul değil burası. Avmler, dükkanlar, gelişmiş yerler ne bileyim aklınıza gelmeyecek türlü görüntüler... Burada yok. Ama doğal güzelliği var, kucak açanı sarıp sarmalıyor. Büyük şehrin temposundan, gürültüsünden, binalarından ve kalabalığından sıkılan insanların burada aradıklarını bulabileceklerini düşünüyorum. Ben üniversite sınavına calisiyorken "ruhum dağ aşeriyor" derdim... Geldim, her yar dağ:) ama sadece dağdan ibaret değil, çoruhu şehrin hangi ucuna giderseniz gidin görüyorsunuz ve bu insanı (en azından beni) büyüleyip mutlu ediyor. Ben artvini doğası için sevdim. Gezilecek çok fazla yeri ve çok imkanı var...

İleride okuyacağınız bölüm üzerinden devlet memuriyeti düşünüyorsanız, 2-4 yıllık bir tatil için gelin derim. Ama özel sektörde iş bulmaya yönelik bir bölümünüz varsa ve puanınız da iyiyse, sizi gelişmeniz için zorlayan okullara gidin. Yukarıda da dedim, Artvin sahiden kişisel gelişim için çok müsait ama aynı şekilde çürümek için de... Çünkü etrafınızdakiler size gelişmeniz açısından örnek olmayacak ve sizi harekete geçirmeyecek. Kendi çabanıza bağlı her şey... Güdülmeye de karşıyımdır esasında ama bu onun gibi bir şey değil. Keşke Artvin'de "etrafimdaki insanlar beni geliştirecek potansiyele sahip değil" diye ağlayacağıma, başka bir yerde "etrafımdaki herkes çok şey biliyor, ben bilmiyorum, benim de onlar gibi olmam lazım" diye ağlasaydım. Keşke cevremdekilerin alçağında olmak bana eksik hissettirseydi, dengimi veya bildiğim konular üzerinden sohbet edebilecek birini bulamamak değil :)

Üniversitemizde hocalar ve diğer bölümlerdekiler tarafından çok değer veriliyor bölüm doç lar yard.doç lar lise hocalarimizdan daha samimi

İstanbulda yaşamaktan sıkılan ve doğ sporlarına kampa, otostopa meraklı kişiler için harika bir şehir çünkü güvenli. Tek başıma bir kadın olarak bile korkmadan otostop çekebiliyordum şehrin en güzel yanı doğal güzellikleri ve güvenli olması. Ama öğrenci profili gerçekten kötü. Şehrin insanları öğrencilerden daha kültürlü ve medeni(genelde tersi olur) bu da şehrin insanının öğrencileri sevmemesine neden olmuş. Bu yüzden şehirde sevilmediğinizi hissettirecek olaylar yaşayabilirsiniz. Üniversitede diğer okullara göre yüksek puanlı olan bölümler daha düşük puanlı ama eğitim bence hemen hemen aynı. Hatta beslenme ve diyetetikte bence eğitim çoğu yerden daha iyi. 3. sınıfımı artvin dışında büyük bir üniversitede okumuş birisi olarak söylüyorum. Hocalar çok ilgili, herkes herkesle arkadaş. Rektör bile korumasız kantine gelip çay içiyor. Güvenli ve samimi bir yer sadece ULAŞIMI ÇOK ZOR. bu en dezavantajlı konu olabilir. Uçakla trabzon’a gidilip oradan otobüse binmek gerekiyor ve bu otobüs de en az 3 saat sürüyor. Eğer yolculuk, doğa parkurlar seven birisi değilseniz sizin için kabus olur.

Diyebiliyorum. Yani çok zor oldu. Belki hayatımın daha önceki döneminde çekmediğim sıkıntıyı Artvin'de çektim ama alıştım. İnsan her şeye alışabiliyor. Kesinlikle sevemem dediği şeyleri sevebiliyor. İnanmak, gayret etmek yeterli. İnsan en başta kendisinin psikoloğudur.

Sevmek için çok uğraşmak gerekiyor, diyemiyorum :'(

diyebilirim. çünkü çok imkanım oldu. birçok yerde. bir eğitim için, kurs için günlerce belki aylarca sıra beklemem gerekirken burada hiç beklemedim ve en iyisini en ilgili hocalardan aldım. az insan var ve herkes herkese saygılı medeniyeti öğrendiğim yer. Artvin’de yaşadıktan sonra her istanbul’a döndüğümde insanları çok kaba bulduğum için geri dönmek istedim.