Her Uluslararası İlişkiler öğrencisi diplomat olmayı hayal eder çok çok fazla emek harcarsa diplomat olur ,çok emek harcarsa Dışişleri Bakanlığında kendisine yer bulabilir ,yine çok çok emek harcayıp akademisyen olup profesörlüğe ,rektörlüğe kadar gidebilir ya da çok emek harcayıp yardımcı doçent, doçent olabilir bir kez daha çok emek harcayıp özel sektörde yöneticilik yapabilir en azından bir şirkette muazzam seviyelere gelebilecek bilgi birikimine sahiptir.
Ya da; 4 veya 5 sene okulunu okur bitirir elinde ne dili vardır ne bilgi birikimi ne seminerlere katılmıştır ne konferanslara ne derslere girmiştir ne de yurt dışına çıkmıştır, işte o Uluslararası İlişkilercinin ,elindeki diplomanın ona direk güvence sağlaması ütopik bir hayal olabilir.