İTÜ'ye gelirken başlangıçta tamamen belirli bir seçim doğrultusunda gelmedim. Doktoramı tamamladıktan sonra, İTÜ'deki öğretim üyelerinden bazıları, rahmetli Cevdet Aydoğan da dahil, benimle çalışmak istediklerini belirttiler. Buraya katıldıktan sonra, İTÜ'nün benim ruhuma en uygun üniversite olduğunu düşündüm. Tabii ki her öğretim üyesi gibi zaman zaman bazı olumsuzluklar yaşayabiliriz; fakat İTÜ, Türkiye'nin geleneklerine ve kültürüne bağlılığını evrensel boyutta gelişimle birleştirmesinin bir yansımasıdır. İTÜ, her koşulda bir şeyler üretebilen bir üniversitedir. Bütün bunları yaşayarak gördüm ve burada olmaktan çok mutluyum.

İTÜ'nün ruhu, benim ruhumla toplumun her kesimiyle yakın ilişkide olmayı ve sosyalliği paylaşmayı gerektiriyor. Örneğin, altmış dört yaşında bir öğretim üyesi olarak İTÜ'nün spor faaliyetlerinde, futbol ve tenis turnuvalarında yer alıyorum. Öğrencilerle birlikte spor faaliyetleri de düzenleniyor; gençlere yurt dışına gidebilme olanakları sunuluyor ve değişik uluslararası üniversitelerle işbirliği çerçevesinde bu imkânlar gerçekleştiriliyor. Farklı kültürlerden ve hatta siyasal anlayışlardan insanların bir arada olabildiği bir üniversite burası. Bu da benim ruhuma uygun bir anlayış. O yüzden burada olmaktan mutluyum.