Denizaşırı stajım boyunca dört hafta, her hafta içi her gün farklı bir eğitimciyle tanıştık. Farklı bir yöneticiyle bir araya geldik. Alanında uzman, size bir şey katabilecek farklı insanlarla karşılaştık, tanıştık ve networkümüze birini daha ekledik. Ancak bu eğitimcilerin yanı sıra, aynı safta olduğumuz katılımcılar, yani denizaşırı stajyerler de vardı. Yüz altmışı, yüz yetmişi aşan bir grup. Birbirimizi hiç tanımadan, birlikte iletişim kurmaya başladık. Müzakere için ayrılan odalarda, birbirimizin fikirlerini savunduk. Kendi fikirlerimizi başkalarına kabul ettirmeye çalıştık. Yıllarca doğru olduğunu düşündüğümüz bir bilginin, yirmi dakika içinde başka biri tarafından yanlış düşünüyormuşuz seviyesine getirilmesi oldukça etkileyiciydi. Veya yıllarca yanlış bildiğimiz bir bilginin aslında doğru olduğunu, kendi yaşıtlarımızdan öğrenmek de çok öğreticiydi. Bu, aslında çok güzel bir şey; birbirinden öğrenme dediğimiz şey. Büyük birinin size söylemesindense, kendi düşünce çerçevenizde ve süzgecinizden geçirerek edindiğiniz kazanımlar, size daha fazla katkıda bulunuyor. Bu yüzden, bence denizaşırı stajın en güzel anlarından biri de birbirimizden öğrendiğimiz süreçti.