Memur bir ailenin çocuğu olarak, mezun olmama yakın bir zamanda tamamen benden bir beklenti var. Biraz önce bahsettiğim tarzda, hani daha öngörülebilir işlerde kariyer hedefleri, bu bir akademisyenlik de olabilir ya da kurumsal bir şirket üzerinde kariyer inşa etmek de. Hem bir kadın olarak hem de teknik arka planı çok yetkin olmayan bir kadın olarak, yani bir müzik öğrencisi değildim nihayetinde, ailemi bu konuda ikna etmek benim için kolay olmadı. Evet, bu süreç bir süre aldı. Ancak, şimdiye kadar gerçekten bana her konuda destek oldukları için şu argümanla gittim ve bu da işimi kolaylaştırdı: “Ben şimdiye kadar gerçekten işte liste eder, üniversitedir, hazırlıktır, şudur, budur. Yirmi iki yaşında mezun oluyorum ve gerçekten bence hata yapmak için en azından sizden iki, üç sene bana ‘Tuğçe, ne yapıyorsun?’ dememenizi rica ediyorum.” Gerçekten belli bir yaşa kadar, bu yirmi beş olabilir, bir şey yapmayı, belki deneyim edinmeyi istiyorum. Onlar için bu bir kayıp değildi. Çünkü yirmi beşten sonra yaşımla ilgili hedeflerim değişebilir; yirmi altı, yirmi otuz da olabilir, kırk da. Burada benim için o üç yıl önemliydi. O yüzden bunu bir şekilde ifade ediyorum. Yoksa isterlerse kırk yaşına kadar insanlar deneyim edinebilirler.

Şunu dedim: “Benim için bu psikolojik sınır yirmi beş, yirmi altı. Eğer baktım ki, bu benim yetkinliklerime uygun değil, bu alanda gelişim sağlayamayacak ya da bu alan tam da fit eden bir alan değil.” Yirmi beşten yirmi altıdan sonra yönümü değiştireceğimi belirttim. Lisansım var; belki yüksek lisans yaparım, belki başka bir kariyer planı daha aklıma yatabilecek. Onlara, aslında aileler tarafından riskin minimize edilmesinin önemli olduğunu ve bu durumu onlara riskleri minimumda göstereceğimizi ifade ettim. Eğer bir şeyler iyi gidiyorsa, çarpı on göstermeniz gerekiyor. Bir şeyler kötü gidiyorsa, bunu asla 'hız' falan şeklinde değil, en azından girişimcilik sürecinde, bazı şeyleri yumuşatarak ifade etmeniz gerekiyor. Çünkü çok sık soruyorlar: “Şu iş nasıl gidiyor? Bu iş nasıl gidiyor?” Onlar da sizinle birlikte bir girişimci gibi düşünüyorlar. Sonuçta aileler de bu sürecin bir parçası. Bu şekilde toparlayarak ifade etmenin aileler açısından daha iyi olacağını düşünüyorum.