Ülkenizin ve dilinizin dışında çalışmak, bilmediğiniz bir kültürde ve ekonomide yer almak, bir toplantıya girdiğinizde yanlış anlaşılmaktan korkmak ciddi manada zor. Siz burada belli bir düzene alışmışsınız ve bu düzende devam ediyorsunuz. Söyleyip yaptıklarınızın nereye gideceğini tahmin edebiliyorsunuz ama orada öyle bir şansınız yok. Özellikle gittiğiniz 6 ay veya 1 yıllık süreçte herkesle her kelimeyi seçerek konuşmak zorundasınız. Bu yüzden geceleri yastığa kafanızı koyduğunuzda ertesi günün güzel geçmesini, bir pot kırmamanız gerektiğini, insanların düşüncelerini zedeleyecek herhangi bir hamlede bulunmamanız gerektiğini düşünüyorsunuz, bu şekilde uyanıyorsunuz ve gününüz de bu şekilde geçiyor. Bu sebeple kolay değil.
Gözlemlediğim kadarıyla gençler hep yurtdışına gitmek istiyor ama bence önce bir tecrübe kazansınlar. Türkiye’de biraz çalışıp işlerinde uzmanlaşıp dillerini geliştirsinler. Bunları tamamladıktan ve bir altyapı oluşturduktan sonra yurtdışındaki zorluklara da göğüs gerecek duruma gelirler diye düşünüyorum.
Ben ekibime karşı her zaman çok dürüst ve açık olduğum için aklımda ne varsa onlarla paylaşıyorum. Birinci öncelik budur. İkinci öncelik de pozisyon gözetmeksizin her kişiye eşit davranmanız gerektiğidir. A şahsını B şahsından üstün tutmak veya aşağıda görmek sizin haddinize değildir. Sizin için herkes eşit olmalıdır. Eğer bunları sağlayabiliyorsanız beraber çalıştığınız ekip sizin ne kadar dürüst ve eşit davrandığınızı görür ve size daha fazla yardımcı olur.
Bunun dışında kararlarınızı bir diktatör edasıyla değil de biraz daha demokratik vermekte fayda var. Ben haftalık planları yaparken Satış Operasyon, Lojistik ve İnsan Kaynakları yöneticilerimden de fikirler alıyorum. Tabii ki en son imzayı siz atıyorsunuz ama insanlar fikirlerinin alındığını gördükçe işe dört elle sarılıyorlar. Bu yüzden yönetici olmak; eşit, dürüst, açık ve demokratik olmakla alakalı.
Biz AVM sahipleriyle yeni yatırımlar yapacağımız zaman toplantılar yapıyoruz. O toplantılarda “Koton’un dünyada 500’ün üzerinde mağazası var, sizin bizi buraya almanız gerekiyor, bizim size buraya gelip bizi almanız gerektiğini söylememem lazım.” deme gücünüz oluyor. Bir Türk markası olarak hiçbir dayatma olmadan buraya yatırım yapacağınızı, bunu istediğinizi ve ilk adımınızı burayla atmak istediğinizi söyleyebiliyorsunuz. Böyle olunca sanki bir savaşta hiç kayıp vermeden çok büyük bir zafer kazanmışsınız gibi hissediyorsunuz. Bu duyguyu tarif etmek gerçekten pek mümkün değil ama size hissettirdiği böyle bir şey.
İşletme mezununun her işi yaptığı söylenir çünkü alanı çok geniş. İşletme mezunları Finans, Satış veya Yönetim kadrosunda çalışabilir. Ben İşletme, Dış Ticaret okudum ve MBA yaptım. Bu süreçler bana 7-8 yıla mal oldu. Dolayısıyla bu süreç kendinizi nasıl geliştirdiğinizle ve nereye yönlendiğinizle alakalı.
“İşletme mezunu bu işi de yapar.” söylemi bana çok doğru gelmiyor. Bu yüzdeneğitim süreçlerinde misyonunuzu, vizyonunuzu, ruhunuzu, aklınızı ve kalbinizi yapacağınız işe yönlendirmeniz gerektiğini düşünüyorum. Ben ilk günden beri hep Satış’ta çalışacağımı, kendimi bu yönde güçlü gördüğümü fark edip bu yola çıktım ve kariyerime Satış’ta devam ettim. Bundan sonra da İşletme okuyacak arkadaşlarıma en büyük tavsiyem bu olur. Üniversite bittikten sonra ne iş olsa yapmaları değil, üniversite okurken ne yapabileceklerini düşünmeleri gerekir.
Koton’un en büyük mağaza sayısı Sırbistan’da ama Makedonya, Bosna-Hersek ve Hırvatistan’da fast fashion’ın kalbi olan markalardan bir tanesiyiz. Sahaya çıktığınız zaman insanların elinde Koton poşetleri görebiliyorsunuz çünkü insanlar alışverişlerini tamamlamadan önce mutlaka Koton’a uğrayıp koleksiyonlara bakmak istiyor. İnsanlar, “Biz sizin mağazanıza geldiğimiz zaman modayı, kaliteyi, çocuktan erkeğe, kadından bebeğe kadar her kategoriyi alınabilir fiyatlarda bulabiliyoruz. Bizim sizinle fiyat ve kalite karşılaştırmamız çok uygun.” diyorlar. Bu yüzden biz o bölgelerde bilinen ve tanınan bir markayız.
