Denizcilik aslında mücadeleci kişilere uygun bir meslek. Hayatta kalmanız gerekiyor. Gemide, geminin işleyişini sürdürebilmesi lazım. Fırtınalar var, yangın riski var. Onlarca farklı sektörde kullanılan her türlü makine bulunuyor. Küçük ya da büyük, yani jeneratörü, kazanı da var. Soğutma, ısıtma, iklimlendirme, pompa, hidrolik, pnömatik, elektrik, navigasyon, seyir cihazları; aklınıza gelen her şey var. Her şeyi anlıyor olmanız lazım. Bir sorun olduğunda, "Servisi çağırayım" deme şansınız yok. Çözüm üretmeniz gerekli. Geminin, düşünün, kırk beş derece bir yalpa yaptığı günlerde, fırtınaların içinde gece gündüz uykusuz kaldığınız zamanlarda da bunu yapmak zorundasınız. Ayrıca uluslararası hukuku bilmeniz lazım, çünkü tüm ticareti yürütüyorsunuz. GRT bölümü; yani kaptanlar, geminin tüm değerinden ve taşıdığı yüklerden sorumlu. Bazen geminin taşıdığı yük, geminin on katı değerinde olabiliyor. Bazı gemiler var ki fiyatı yüz milyon dolar, içindeki yükle beraber yarım milyar dolara kadar çıkabiliyor. Ve bunun sorumluluğu, o günkü ekipte kaptan ve baş mühendis üstünde. 7/24 nöbet tutmak zorundalar. İki kişi, tüm bu sorumluluğu taşıyor. Böyle bir fabrikanın hayalini bile kurabiliyor musunuz? Yarım milyar dolar değerinde bir yükün sorumluluğunu tek bir kaptan ve bir mühendis taşıyor. Ve öyle gemiler var ki toplam kadrosu 15 kişiyi geçmiyor. Bu, öyle büyük tonajlı gemiler olduğunu gösteriyor.