Meslek seçimini son dakikaya bırakanlar var ve ben bunu nasıl başardıklarını anlayamıyorum. Uzun vadeli bir plan olmadan, bir konuya aşık olup hep o yolda yürüme isteği olmadan başarılı olmak imkansızdır. Rüzgar nereden eserse yaprak da oraya gidecektir, kurtuluş yok. Planlar var ama hep "bakarız" deniyor. Bakarız demek hiç bakamamak demektir. Dolayısıyla işin birinci boyutu hedef koymak ve kendini keşfetmektir. Cephane olarak başka hangi cephaneleri üzerinize alıyorsunuz? Bu çok yoğun rekabette iç rakiplerinize göre nasıl mücadele edeceksiniz? Bir iş görüşmesine gittiğiniz zaman yaptıklarınızı söyleyemedikten sonra nasıl düzgün bir iş bulacaksınız veya iş bulduktan sonra şirkette nasıl kariyer yapacaksınız? Bu yüzden beni en çok etkileyen eksikler bunlardır ve umarım birilerine ilham vermişimdir.