Planlama yapıyoruz, bir şeyi planlıyoruz ve daha sonra o işin gerçekleşmesi lazım. Mesela kabaca 100 işi planlıyorsak 99’unu mükemmel planlamışızdır, ama 1 tanesinde belki de bizden kaynaklı olmayan bir aksilik olmuştur. O bir tanesinin olmaması gerçekten kalan 99’unun mükemmel olmasını da anlamsız kılabiliyor bazen. Yani hiçbir şeyi atlamamamız gerekiyor. Bu bizim için bir zorluk. Şöyle düşünün; çok mükemmel bir arabamız var. Gerçekten her şeyiyle, bütün donanımıyla, güvenliğiyle, rahatlığıyla çok iyi bir arabamız var. Onu yapmışız. Ama tam o arabaya ihtiyacımız olduğu an benzinini koymayı unutmuşuz ve o arabayı kullanamıyoruz. Bizim de o 1 tane iş, hangisinin olduğu önemli değil, olmazsa gerçekten işin çoğunun anlamı kalmıyor. Geri kalanını mükemmel yapmış olmayı bile götürüyor. Bu anlamda bir zorluk bizim için. Ama tabi bir yandan da fırsat oluyor. Hem kendimizi geliştirmek, hem de bütünsel düşünebilmek anlamında. O yüzden biraz da bu işimize tatlı bir dozda stres getiriyor ki mesela ben, o stresi seviyorum.