2013 yılında mezun olduğum için hani öğrencilerle kendimi daha yakın hissediyorum açıkçası. Bence bir öğrenci birey olarak eforunun yüzde 40’ını, hadi maksimum yüzde 50’sini derslere ayırması gerekiyor. Yani tabi ki derslerinde başarılı olmak her şeyi öğrenmek ve sınavlarda yüksek not almak onun sorumluluğu. Ama bunu eforunun maksimum yüzde 40’ı, yüzde 50’siyle falan yapmalı. Geri kalan eforunun yüzde 25’ini ailesine ve sosyal hayatına ayırması gerekiyor. Arkadaşlarıyla, üniversitenin sosyal faaliyetleriyle geçirmesi, hayattan kopmaması gerekiyor. Bence en önemli şey denge. Tabi ki eforumuzun bir kısmı daha kaldı. Bunda ne yapmalıyız? Bence bunda kendimize yatırım yapmalıyız. Benim birey olarak eksik yanlarım neler? Ben sektörde nasıl kendimi parlatırım? Sektörde nasıl kişiler aranıyor? Ben hangi sektörde kendime yer bulabilirim? Staj olanakları şirketlerin önem verdiği noktalar. Hangi sektör ne kadar büyüme oranına sahip? Yani öğrenciyken bir gözümüzün hep iş hayatında açık kalması gerekiyor. Bir gözümüzün de hem dersleri, hem ailemizi ve arkadaşlarımızı takip etmesi gerekiyor. Bence üniversite hayatında bir kişi dengeyi iyi kuruyorsa, iş hayatına girdiğinde zaman yönetimi çok kolay olur. Mesela biz üniversite giriş sınavlarına hazırlanırken “Sadece sınava çalış. Aman sadece sınav olsun hayatında. Başka bir şey olmasın.” diye yetiştiriliyoruz. Aslında ne kadar yanlış. Çünkü böyle bir dünya yok. İş hayatına geçtiğinizde sadece işimi yapayım, sadece bu projede çalışayım gibi bir şey yok. Bir sürü proje gelecek. Bir sürü iş gelecek. Biz onların hepsinde aynı performansta çalışmak zorunda olacağız. Dolayısıyla eforumuzu bölüp yönetebilmeyi üniversite hayatında öğrenebilirsek her şeyi çözmüş oluruz diye düşünüyorum. Çok mu pollyanna oldum bilmiyorum ama kesinlikle böyle olduğunu düşünüyorum.