Üç şey motive ediyor. Birincisi; içindeki insanlar, o insanların potansiyeli, azmi, takım için çalışması, hem içeride hem de dışarıda arkadaş olmak isteyeceğiniz iyi insanların olmasıdır. Burada hemen hemen herkesle iş içinde ve dışında görüşmek isteyeceğiniz, beraber sohbet edip birçok konuda konuşabileceğiniz, medeni bir konuşma imkanı bulabileceğiniz insanlar var.

İkinci olarak çok manalı bir iş yapıyorsunuz. Yaptığınız iş insanların hayatlarına dokunuyor. Günün sonunda beni motive eden arkadaşlarımla bambaşka bir uluslararası veya yerli şirkette de çalışabilirdim ve bu gayet motive edici olurdu. Bunu yaparken bir de insanların hayatlarına dokunduğumuzu bilmek çok büyük bir motivasyonsağlıyor çünkü dünyada ve yaşadığımız ülkede bir fark yaratıyoruz.

Üçüncüsü de kültürdür. Çok iyi insanlar olabilir, çok doğru ve manalı bir şirkette çalışabilirsiniz ama içindeki kültür bunu desteklemiyorsa ve şirket bunu yaparken önünüze engel çıkarıyorsa o iş sizin için motive edici olmaz. Ben Pfizer'de bunun tam tersini hissediyorum. Burada sahiplenme kültürü var ve her anlamda işimizi sahipleniyoruz. Kendi şirketimizi yönetir gibi çalışıyoruz, her harcadığımız kuruşu kendi paramız gibi harcıyoruz, yaptığımız her işi en iyi şekilde yapmaya çalışıyoruz.

Bu şirkette hiçbir şekilde çizgi altı davranışlara izin verilmiyor. Kimse başka birisinin kariyerinin üzerine basarak burada bir yere gidemiyor. İnsanların birbirleriyle yanlış bir rekabet içerisinde olması gibi problemler maalesef ki birçok şirkette görülüyor. Pfizer'de ise birbirinizi desteklediğiniz için yükselirsiniz, birbirinize rağmen yükselemezsiniz. Bence bu çok motive edici ve insanın yaptığı işe %100 odaklanmasını sağlayan bir durum. Eğer devamlı arkanızı kontrol etmeniz gerekiyorsa, hakkınızda ne konuşulduğu konusunda endişeleniyorsanız %100’ünüzü vermeniz imkansız olur. Bunun böyle olmayacağını bilip kendinizi işe tamamen vermeniz müthiş bir rahatlık sağlıyor. Ben bu yüzden Pfizer'i çok seviyorum.