Son dönemlerde gerek öğrencilerle gerek kendi çevremdeki iş dünyası girişimcileriyle yaptığım çalışmalarda ve sohbetlerde şahsım adına şundan eminim: Aranması gereken mutluluğun aslında bir yanılsama olduğunu düşünüyorum. Belki bu, hani soruya çok radikal bir cevap olabilir ama bu, aynı zamanda düşündürücü de olabiliyor. Önemli olan, ben hep tutku peşindeydim. Tutkulu bir işi bulamadım demekki; işten hemen ayrılma gibi bir niyetim yoktu ama kendim hangi konuyla ilgilendiğimi biliyordum. Mesela, kariyerimin başında, hızlı tanışma seanslarını üniversitedeki ilk günlerim itibarıyla yapıyordum. Ancak bunu mesleğe nasıl dönüştüreceğimi bilmiyordum.

Finans ve ekonomi okudum. Sonrasında kariyerime yine finans sektöründe başladım. Beş yıl geçtikten sonra, hiç keyif almadığımı fark ettim. Ama bir taraftan da hızlı tanışma seanslarını hiç bırakmadım. Dolayısıyla, yıllar içerisinde profesyonel hayatım devam ederken, tutku duyduğum konu inşa almaya başladı.

Şu anda görüyorum ki, insanlar çok hızlı kararlar alıp bir anda boşta kalıyorlar. O yüzden, evet, mutluluk önemli ama bence bir mantık çerçevesinde deneyim inşa etmeye odaklanmak gerekiyor. Bunun sonucunda ise gerçek mutluluğun tutkuyla birlikte geleceğine eminim. Yani az önce sahnedeydim ama kalbim buralardaydı. Çünkü heyecanlıyım; yapmak istediğim işten çok büyük keyif alıyorum. Ama bununla birlikte, bunu bulmam yaklaşık on beş sene sürdü. Yani, bundan sadece beş sene önce bunu tamamen hedefleyeceğim dedim. O ana kadar hâlâ girişim yaptığım şirketler vardı. Zaman alıyor. Biraz sabırlı olmak ve deneyimi inşa etmek lazım.