Benimkisi iki bölümden oluşan bir hikaye. Lisede mühendislik ve fen derslerinde başarılı bir öğrenci olarak, önce mühendis olmaya karar verdim. Sonra araştırdım; hangi mühendislik dalları var. Endüstri mühendisliği çok cazip geldi. Çalışma alanlarının geniş olması açısından endüstri mühendisi olmaya karar verdim. O dönem akademisyenlik yoktu. Üniversiteye girdiğimde, bana rol model olan hocalarım vardı. Bu konuda bir fikir veren en değerli isimlerden biri Tülin hocamdır; hala birlikte çalışıyoruz, ne mutlu ki.

Sınavlardan önce yardımımı isteyen arkadaşlarım oldu. Onlarla birlikte sınav öncesi anlatımlar yaptım; bu süreçte anlatırken ne kadar keyif aldığımı ve bu işi başardığımı gördüm. Oradaki hocalarımın yolundan gidebileceğimi hissedip, akademisyen olmaya karar verdim. Bir yıllık bir akademisyenlik tecrübem var; bu bölüm çok kısa.

Daha sonra sahayı merak ettim. Endüstri mühendisliği çok sayıda alanda çalışmalar yapıyor. 1996-2007 yılları arasında, çeşitli sektörlerde endüstri mühendisliğinin her alanda ne kadar etkin çalışabileceğini bizzat deneyimledim. Birçok farklı sektörde bulunarak danışmanlık yaptım. Ancak akademisyenlik, kalbimde her zaman önemli bir yer tuttu; bu nedenle hocalarımla ilişkilerim devam etti. Onların teşvikiyle tekrar geri döndüm. 2007 yılından beri Kültür Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak çalışıyorum. Edindiğim deneyimlerimi paylaşarak, pratikteki sektör deneyimlerimizi de teorilerimizle harmanlayarak devam ediyoruz. Akademisyenlik tecrübem on yıldır.