Kendimi en rahatsız ettiğim yer orası. Yani yurtdışına çıkıp, insanlar birbirlerine hiç karışmıyorlar. Ne kadar rahat geziyorlar, ne kadar rahat takılıyorlar diyebileceğiniz bir ortamda bulunuyorsunuz. Hocam, cümlenin kelimesinin geldiği yerin çişi bile aslında üniversitenin bakış açısını gösteriyor. Yıllar önce, OSI bir bozkır şeyken, çorak bir toprakta ağaç dikmeye giden öğrenciler, akademisyenler ve çalışanlar birbirlerini o şekilde hitap ediyorlardı. Çünkü herkesin herkesten öğrenebileceği bir şey vardı. Yani temel anlayış, empati kurmak, özgür düşünce ve araştırma yapıyor olmak. Daha iyiye nasıl gidebilirim araştırması yapıyor olmak, benim kazandığımı düşündüğüm şeyler bunlardı. Açıkçası, üniversite hayatım boyunca kazandığımı da düşünüyorum.