Bilhassa'nın kurum kültürünü anlatır mısınız?

Baştan, kurum kültüründe herkes yaratıcı süreçlerin ya da iş süreçlerinin herhangi bir noktasında kendini doğrudan ifade edebilir. Kaynağı olarak önce, sonrasında da belki operasyonun merkezinde kendini görebilir. Burada herkes, tüm fikirleri istediği gibi söyleyebilir. Hakarete ve küfüre varmadığı sürece, isteyen herkes diğerlerini ya da beni eleştirebilir. Bu kurumun varlığını eleştirebilir, müşterisiyle olan ilişkisini sorgulayabilir ve bu kurumun şeffaf olmasını istediği konular hakkında taleplerde bulunabilir. Öyle ki, bir hastanın ticari sırrı çok azdır. Buradaki ekipte çalışan herkes, hangi müşterinin neye çalıştığını, hangi müşteriyle nasıl anlaşmalar yapıldığını kabaca da olsa bilir. Bunu saklamaktan imtina etmiyorum. Çünkü yaratıcı işler, insanlar arasında ajansın ne kadar para kazandığı, hangi müşterisiyle ne yaptığı konusunda açıkça konuşulduğunda, daha önce hep gördüm ki, birbirlerini dolduruyorlar; istemiyorum, dolu olsunlar. Hiçbir şeyin dağınık olmasını istemiyorum. Her şey yerli yerinde, herkes istediği her şeyi bilebilir. Ticari sırlarım çok az.

Bunun aslında ikinci bir sebebi de, burada çalışan herkesin belli performanslar çerçevesinde bu şirketin ortağı olması. Şirketin büyük bir kısmı, yüzde yirmilik bir kısmı burada çalışanlara hediye edilmiştir. Belli performanslar çerçevesinde gerçekleştirilmesi bekleniyor. Bu çok önemli; benim daha önceki işimde de durum aynıydı. Şirketin belli bir kısmı hediye edilmişti ve sattığımızda herkes o paylarını aldı. Kendilerine ait hissetmeleri çok önemli.

Üçüncü bir sebep de şeffaflık açısından, piyasaya göre bir tık daha iyi maaş vermemiz. Piyasadaki maaşları biliyorum ve daha iyi maaş veriyorum. Piyasaya göre burada yapılan muamele gerçekten insani bir muamele. Stajyerleri dokuz ay boyunca, stajyer maaşı vermeden yemek ve yol parasına çalıştıran ajanslar var. Cevval çocukları harcıyorlar. Bizde ise dokuz ay boyunca stajyer bırakmıyoruz; birisi başlarsa, kadrolu başlar. Ondan sonra ona sorumluluklar verilir. Eğer o sorumlulukları yerine getiremiyorsa, yetenekleri ya da bilgileri eksikse, bunlar tahlil edilir ve test edilir. O kişiyi başka bir departmanda değerlendirmeye çalışırız. Orada da kendine yer bulamazsa, onu eğitmeye çalışırız ve isteklerini anlamaya gayret ederiz. Bakıyoruz, bu durumlar gerçekleşebiliyor. Eğer bu durumlar olmuyorsa, o zaman umudu keseriz. Şimdiye kadar umudu kestiğimiz kimse olmadı. Ancak, kendini o departmanda ait hissetmeyen insanların, departman değiştirip orada başarılı olduğu bu ofiste görüldü.