Karar mekanizmasında aslında birçok şey etkili oldu; fakat üç temel başlık sayabilirim. Birincisi, kurumsal hayattaki kendi fonksiyonumuz içerisinde görev alıp, geri kalan kocaman ekosisteme dair bir farkındalığınızın olmaması, benim iş yapışıma da hayata bakışıma da çok uygun değil. Hep kendimi mevcut fonksiyonun üzerinde artı bir sorumluluk alarak, belki de maksimum deneyimi ve maksimum faydayı yaratmak ve elde etmek amacıyla çalışıyorum.

İkincisi, sürdürülebilirlikle ilgili eksik olarak yaptığım faaliyetler sırasında elde ettiğim deneyimler, kendi hayatımı, yani yataktan kalkma ve hayat amacını gerçekleştirme dürtüsünü fark etmemi sağlamada daha etkili oldu. Özellikle bu konuda çalıştım.

Üçüncüsü, risk almamanın en büyük risklerden biri olduğunu düşünenlerin başında geliyorum. Dolayısıyla, akıllı riskler alarak hayatımızı yönetmek durumundayız. Benzerlik ve farklılık noktasında ise söyleyebileceğim iki önemli başlık var. Birincisi, bir kurumsal hayatta önemli bir şirkette çalışıyorsanız, pozisyonunuzdan bağımsız her rakamı beş ile çarptığınızda, önünüze gelen mutlaka bir yerden döner. Dolayısıyla, aldığınız risklerin yanı sıra yaptığınız hataların da etkisi, virgülden sonraki ikinci, üçüncü belki basamakları oynatıyor. Fakat bir start-up'ta, özellikle biz yöneticilerin, her türlü hesabımızda ve telaffuz ettiğimiz rakamlarda çok dikkatli olmamız gerekiyor. Bu, birçok şirketin zincirleme olarak batmasına ya da faaliyetlerinin son bulmasına yol açabiliyor.

İkincisi ise, bir start-up'ta doğru karar almak için birçok fonksiyona hakim olmanız, yani OT'nin yatayında her konuda biraz bilgi sahibi olmanız ve doğru inputlar almanız gerekiyor. Bunu elde etmek, hem herkese uygun değil hem de oldukça zor. Hukuktan, muhasebeye, satıştan AR-GE zincirine kadar hangi işi yaparsanız yapın, belli ölçülerde, deneyimde ve bilgide farkındalık seviyenizin olması gerekiyor. En büyük farklılıklar aslında bunlardan geliyor.