Gıda sektöründe bir firmada çalışmaya başlamıştım. Personel olarak daha sonra müdür oldum ve mezuniyet dönemim geldiğinde iki seçimim vardı: ya askere gidecektim ya da erteleyip farklı bir sektöre geçmem gerekecekti. O sırada, sağ olsun, o zamanki genel müdürümüz bana inandı ve iş geliştirme departmanında görev alabileceğimden bahsetti. Aslında o zaman bu işi tam olarak bilmiyordum bile. Bana ne olduğunu ve ne yapmam gerektiğini açıkladı. Altı ay boyunca, gece birlere kadar ofiste çalıştım ki gerçekten bu işin hakkını verebileyim. Yüz elli kadar kontratı neredeyse ezberlemiştim. Bu duruma gelmiştim işimi yapabilmek için.

Zamanla bu işi sevmeye başladım. Koşuşturması güzel, araba tepesinde sürekli yeni insanlarla tanışıyorsunuz, sürekli bir şeyler yapıyorsunuz. Ve en güzeli, açtığınız zaman aslında bir çocuğunuz orada doğmuş oluyor ve siz gerçekten bir şey elde tutarak başarmış oluyorsunuz. Bu durum benim için ciddi bir haz vermişti. İlk yılımda yirmi sekize yakın mağaza açmıştım ve "Bu iş çok güzel, buna devam edebiliriz" demiştim. Şu anda sekizinci yılımda güzel bir şekilde devam ediyoruz diye düşünüyorum, inşallah öyledir.