Ben o ara Psikoloji Master’ı veya Koçluk yapma konusunda kararsızdım. Kendimi nasıl daha fazla geliştirebileceğimi düşündüğüm bir dönemdi. Ben hayatımda “Şu aşamada ne öğrenmeliyim, kendimi nasıl geliştirmeliyim?” sorularını hep sorarım.

Koçluk muhteşem bir şey. Koçlukta insanlara kendi cevaplarını bulmaları için destek oluyorsunuz. Onlara ne yapmaları gerektiğini söylemiyorsunuz, sadece kendi içlerinde biraz daha derinleşmeleri ve sorunları daha net görmeleri konusunda yardımcı oluyorsunuz. Bir yol arkadaşı gibi bir şey ve arkasında çok ciddi bir eğitim istiyor.

Ben araştırıp bunun içine girdiğimde çok sevdim. Almanya’da çok fazla yardım istenmeyen bir kültür var. Biz biri bize yardım etsin diye bekleriz ama bu koçluk sürecinde bir insan yardım istemediği sürece ona yardım etmenin mümkün olmadığını anladım çünkü yardım etmeye çalışmak beyhude oluyor. Siz bu sürecin içinde bir insana yol arkadaşlığı yapıyorsunuz. Bazen hayat yolculuğunda nereye gideceğimizi bilemeyiz. Koçlukta da kişiye tüm kaynakların mevcut olduğunu hatırlatıp doğru soruları sorarak cevapları bulmasını sağlıyorsunuz. Bu yüzden koçluk benim hayatımın bir parçası, çok seviyorum. İş hayatında da süreçlerin ve konuşmaların içinde oldukça kullanıyorum. Koçluk yapmak için aktif dinlemeye çok önem veriyorum.