Gerçekten içimizde bir yerlerde her şeyi yapabilecek gücü var. Sadece bizim bunu istememiz gerekiyor ve isteyen insanlar gerçekten en güzel yerlerde karşımıza çıkıyorlar; farkında olmadan farklı hikayelere de yol açmaya başlıyorlar.
Merhabalar, ben Yeşim Kaya. Koç Üniversitesi tarih dördüncü sınıf öğrencisiyim. Şu an bir yaprak sosyal medya komite lideriyim. Burada yirmi kişilik bir gönüllü grubuyla her hafta online yayınlar yapmaya çalışıyoruz. Bu anlamda hem onların hikayelerini öğrenmek, hem onların deneyimlerinden ders çıkarmak, hem de onların diğer insanlarla paylaşmak bizi çok büyüttü diyebilirim. Şu an kendi belki ulaşamayacağım, Amerika'da, New York'ta yayınlarımız oldu. Fiziksel olarak göremeyeceğim insanları engelleri aşarak onların hikayelerine ulaşmaya başladık. Onlar hayatımıza dokundu. Fark etmeden biz onlara soru sorduk ve tanımadığımız insanların sorularıyla gözümüzden kaçmış hikayelere de bakmaya başladık.
Bunun dışında neler yapıyorum derseniz, tarih okuyorum. Bu benim için dönüm noktalarından biriydi. Şu an üniversite tercihleri yeniden devam ediyor ve benim gördüğüm şey, maalesef on yıllardır yapılan hataların hala yapılıyor olması. Ben bölüm seçerken de böyleydi. Evet, hukuk seç diyen çok insan oldu etrafımda. Ama en değerlisi şuydu: Babam, "Ne istediğini sen biliyorsun ve neyi seçmek istiyorsan biz seni destekleyeceğiz" dedi. Bu çok önemliydi. Çünkü ben, aynı anda ablamla beraber sınava girmiştim. İki kız öğrenci hayatına adım atmaya başlayacaktı. Bu birçok aile için şöyle olabilir: "Ayşe, kızlarımız yanımızda kalsın" diyebilirlerdi. Benim ailem İzmir'de yaşıyor ve ben üniversiteye kadar hep Urla'da yaşadım. Ama hayır, bir limit yoktu. Ben istediğim bölümü ve istediğim üniversiteyi seçebilirdim. Şu an üniversiteyi bitmek üzereyim. Ama hala "Niye bu kız hukuk yazmadı, tıp yazmadı?" diyen insanlar olabilir. Hep olacak. Ama siz şunu demelisiniz: Kendi içinize dönün, "Ya ben neyi en güzel yapabilirim? Neyi beni en mutlu eden kısım?" Ben hep kendimi sosyal bilimlerde gördüm. Niye tarih seçtim derseniz, ben tarihin dünle bugün arasında bir köprü olduğuna inanıyorum. Hiçbir zaman "O bitti, bundan sonra apayrı bir yerdeyiz" gibi bir şey yok. Bence bu bir ilerleme gibi. Aslında dün dünde kaldı gibi görüyoruz. Ama benim hayatım hep bunu gösterdi ki, dünün hikayeleri hep bugüne bir köprü ile geldi ve her zaman bana rehber olmaya devam ediyorlar.
İlham aldığım kadınlar çok var ama en etkilendiklerimden biri Özlem Altan. Özlem Altan, kendi okulunda uluslararası ilişkiler bölümünde ders veren hocalarımdan biriydi. Cinsiyet çalışmaları noktasında bir akademisyenin nasıl olması gerektiği, diğer insanları nasıl etkileyebileceği konusunda bana ilham verdi. Ben ondan aldığım bu ilhamla yoluma devam ettim. En çok ilham aldığım kişi ise Ümmiye Koçak. Ümmiye Koçak, beklenmedik bir şey yaptı ve hepimizi şaşırttı. Elli sekiz yaşında Anadolu'da yaşayan bir kadının film çektiğini ve bu filmi çekmesindeki etkenlerden birinin okuma yazmayı ilk öğrendiğinde okuduğu kitap, Maksim Gorki'nin "Anası" olması. Bence bu çok değerli. Gerçekten içimizde bir yerlerde her şeyi yapabilecek güç var. Sadece bunu istememiz gerekiyor.
Hayallerime gelirsek, ben her zaman tarih eğitimi aldığım için kendimi çok şanslı hissedeceğim. Özellikle Türkiye'de bu anlamda çok daha açık bir yöne gidilmesine yardımcı olmak istiyorum. İnsanlara tarihe bakış açısının anekdot olmadığını, bilim olduğunu, çocuklara aktarırken biraz daha kendimizden, kendi doğrularımızdan soyutlamamız gerektiğini göstermek istiyorum. Sadece bu da değil, ben kitap yazmak da istiyorum. Kadınlara yardım etmeye devam etmek istiyorum. Ben kadına artık yardım edilecek değil, yardım eden noktasına gelmesinde yer almak istiyorum.
Onun dışında, ben şuna inanıyorum; Türkiye gerçekten çok güzel bir mozaik. Etrafımızda binlerce hikaye var. Ben bu toprağın dillerini öğrenmek istiyorum; Yunanca, Ermenice... Bence bunlar çok değerli diller, çok değerli hikayeler ve ben o insanların hikayelerini öğrenmeden geçemeyeceğimi hissediyorum. Çünkü her zaman çeviride bir şeyler kaybolur. Bence bu toprağın ezgileri çok güzel ve onları hayatımda bir şekilde yer almak istiyorum. Ben hep kararlarımın arkasında durdum ve hiçbir zaman bundan pişman olmadım. Verdiğim her kararın sonucu bugünkü Yeşim'i ortaya çıkardı. Bu yüzden kararlarınızın arkasında durun. En önemlisi hayallerinizin peşinde olun. Ben yaptıysam, siz de yaparsınız.
Bu metin otomatik olarak oluşturulmuştur. Hataları bildirerek geliştirilmesine katkı sağlayabilirsiniz.