Bence bugün insanlar kendi hikayelerini anlattılar. Bu hikayeler çok fazla yaşanmışlık içeriyor; bunları dikkatlice dinlemek lazım. Burada, belki de "Evet, hani bütün gün oturup bir odada, arka arkaya çıkan insanların 'bunu yapmalısınız, şunu yapmalısınız' demesini dinlemek çok kolay bir şey değil." Ancak, belki de bunlara takılmadan, içlerinden gelerek, "Gerçekten bu adam ne demeye çalışıyor? Bu kadın ne demeye çalışıyor? Ne yaşamış?" sorularını sormak gerekiyor. Bu hikayelerden bir nebze feyz almak çok önemli. Bence çok güzel konuşmalar oldu. Lise öğrencileri için Türkiye'de böyle bir etkinlik organize edilmesi gerçekten muazzam bir durum; bugüne kadar olmamış bir şey. Bu yüzden çok değerli. Gençlerin bunun farkına varmaları önemli. Buradan çıktıklarında, "Tamam, işte güzel bir zirveydi, geçti gitti." dememeliler. Ben olsam, o konuşmaları üç, beş, on kez dinlerim, izlerim ve tutkumu fark etmeye çalışırım. Belki aranızda birkaç kişinin bu tutkusu vardır, belki girişimleri bile vardır. Ama eminim ki çoğunluğun böyle bir tutkusu yok. Bu yüzden, bu insanların ne dediğini ve ne demeye çalıştığını anlamaya çalışmak gerek.