Çok olumlu tabii. Çünkü benim hayal ettiğim kariyerimdeki yolu açtı. Bu anlamda benim için çok değerli. Fakat süreç kolay mı? Çok zor bir süreç. Doktora, gerçekten çok zor bir süreç. O zamana kadar, NBA dahil olmak üzere başarılı bir öğrenciydim. Yazdığım şeyler hocalar tarafından beğenilirdi. Kötü diyen pek olmadı. Ta ki doktora başlayana kadar; doktorada insanı gerçekten zorluyorlar. Sınırları zorladıkları gibi, bitirdiğinizde eğer iyi bir doktora eğitiminden geçmişseniz, kendi içinde yılmama, pes etmeme gibi özellikler gelişiyor. Ya da pes ediyorsunuz. Bazen de öyle oluyor, çünkü birkaç kişi giriyor, ama herkes mezun olmuyor. Sizinle birlikte belirli bir yılın sonunda "Bu işi yapamayacağım" diyen birçok başarılı arkadaşım oldu. Yılmama durumu işin içinde var mutlaka.

Mesela bir makale taslağı hazırlıyorsunuz, götürüyorsunuz hocanıza ve "Beğenmedim" diyor. "Neden beğenmedin?" diye soruyorsunuz, sadece "Beğenmedim" diyor. Tekrar yapıyorsunuz, gönderiyorsunuz. Ben böyle, kaçı alelacele göndermişimdir. Hani yazıyoruz ya, Word'te birinci versiyonu, ikinci versiyonu, sonra ellinci versiyonu götürüyorum. İnsan, şüphelere düşüyor ya, "Acaba ben bu işi beceremeyecek miyim?" dediğiniz birçok nokta oluyor. Fakat mezun olduktan sonra geriye dönüp baktığınızda, eğer bu iş bu kadar kolay olsaydı, bu kadar insan yapamazdı. Herhalde doktora programında belirli noktalarda, "Bu işi beceremeyeceğim." düşünceleri de çok oluyor. Nihayetinde, bir şey çıkması gerekiyor. Yılmama, bu işin bir parçası. Belki de bunu bilerek yapıyorlar. Ama insan kendisi hakkında şüphelere düşebiliyor. "Acaba ben o kadar başarılı değil miyim?", "Acaba yapamayacak mıyım?" dediğiniz birçok nokta var.

Doktorada pes etmemek önemli. O yüzden bana, "Doktora programı hakkında ne düşünüyorsun?" dediklerinde, bazen çok güzel şeyler aklıma geliyor, bazen de kötü günler. Karma karışık duygular var ama sonunda gerçekten iyi oluyor.