En zoru odur zaten. Çünkü tıp fakültesinde okurken aileniz hep doktor olacağınızı bekliyor. Bu süreç biraz zorlayıcı hale geliyor. Olmak istemediğinizi anlatmakla uğraşıyorsunuz. Tabii bu, ailenin anlayışıyla da ilgili; memnun ve mutlu olamayacağınız bir işi yapmak zorunda kalmak... Eğer sonunda bunu anlatabilirseniz, "Ben bu işi yapmaktan keyif almıyorum. Bu iş bana mutluluk ve tatmin vermeyecek." diyebilmek önemli. Bunu doğru bir şekilde ifade etmek gerekiyor. Açık olmak şart. Hatta o süreçte aileyle sorgulama anlarınızı paylaşmak da faydalı. "Ben böyle düşünüyorum ama süreç şu şekilde ilerliyor. Acaba bu benim için uygun mu?" gibi ifadelerle paylaşımda bulunmak önemli. Bu paylaşımlar sonucunda onların sizi anlaması daha kolay hale geliyor. Ama zor tabii, ilk başta tepki genellikle anlamamakla başlıyor; farklı tepkiler verebiliyorlar. Fakat zaman içinde, sizin gerçekten mutlu olacağınız bir işi yapmanızın hem onlar hem de sizin için daha faydalı olacağını görecekler.