Ben Galatasaray Üniversitesi'nde okuyan İzmitli bir gencim. İzmit'te yerel gündem adıyla yeni bir program uygulanıyordu. Bu program kapsamında bir kent konseyi kurulmuştu. Kent Konseyi'nin altındaki gençlik meclisinde gönüllü olarak çalışıyordum; kendi sivil toplum örgütümün temsilcisi olarak. O meclisin bir toplantısına Sezai Hazır gelmişti. Habitat'ın kurucusu olan Sezai Hazır, bu bahsettiğim programda hem danışman hem de uygulayıcı olarak yer alıyordu. Gençlerle yapılan çalışmalardan bahsediyordu; "Şöyle yapıyoruz, böyle yapıyoruz," diyordu. Birleşmiş Milletler gibi kurumların adını anarak, Habitat’ın yaptığı işleri anlatırken ben hayranlıkla dinlemiştim. Ne kadar güzel şeyler yapıyorlarmış, ne kadar ilginç kişiler ve kurumlarla çalışıyorlarmış. İçimden ben de bu şekilde bir şey yapmak isterim diye geçirmiştim.

Daha sonra, 1998 yılında Habitat'ın Ulusal Gençlik Konseyi'ni kurmak amacıyla Avrupa gençlik örgütleriyle Türkiye'deki bazı gençlik örgütleri çok azdı. Bu nedenle, birlikte bir ulusal toplantı düzenleyeceklerdi. O toplantının ev sahipliğini İzmit Gençlik Meclisi üstlenmişti. Bu durumda, Sezai Bey’in yanında Habitat’ın çalışanlarıyla da tanışma fırsatım oldu. O dönemde çalışanlar arasında, herkes gönüllüydü. Ben de, o dönemde İstanbul’da yaşadığım için, hafta içi İstanbul'daki ofiste çalışmaya başladım; o zaman Şişli Belediyesi’nde küçük bir ofis vardı. Orada gönüllülerle tanışıp çalışmaya başlamıştım.