İki bin iki yılında üniversiteden mezun olduktan sonra üniversitede asistan olarak çalışıyordum. O dönemde babam, Urfa'da Harran Üniversitesi'nin dekanıydı. Harran'a gittiğim bir seyahatte aslında beni Harran'ın bir başka dekanıyla tanıştırdı. Mustafa Bey, o dönemde Habitat'ın GAP bölgesinde dokuz ilde kurduğu gençlik ve kültür evlerine danışmanlık yapıyordu. Kendisi, benim bu süreçte ilgilenebileceğimi ve etkin olabileceğimi düşündüğü için beni Habitat'la tanıştırdı. İlk Habitat'a geldiğimde, aslında dediğim gibi, ben Habitat'ın en yaşlı gönüllülerinden biri olarak sürece dahil oldum. Genelde gönüllülerimiz, lise ve üniversitedeyken sürece katılıyorlar; ama ben mezun olmuştum. Tabi Habitat çalışmalarına dahil olduktan sonra, beni kendine çekti. Yaptığı çalışmalar, toplumu tanıyor olması, toplumun nabzını tutması ve gerçekten toplumun ihtiyacına yönelik pratik uygulamalar geliştirmesi sanırım beni çok etkiledi. Kişiliğimle de çok uygundu ve uzun dönemli akademik kariyer hedefimi bir anda bırakarak kendimi Habitat'ın bir parçası olarak buldum.