Hacettepe’nin en sevdiğim yanlarından birisi doğayla başbaşa bir kampüsünün olmasıdır. Beytepe Kampüsü ciddi anlamda öğrencilere verilmiş bir nimet. Ben üniversiteyi üniversite yapan etkenlerden birinin de kampüs üniversitesi olduğunu düşünüyorum. Farklı bölümlerden insanlarla tanışıp kaynaşmak ve sosyalleşmek bu sayede daha kolay oluyor. Ayırca bize sağladığı kaliteli ve uygun fiyatlı yurtlar da hoşuma gidiyor.

Bölümümün akademisyenleri de sevdiğim başka bir yön. Hiçbirinin bize kapıları kapalı değil ve aklımıza takılan şeyleri sormakta hiç çekinmiyoruz. Hepsinin alanında uzman olması ve yurtdışı deneyimi olması da bizim vizyonumuzu geliştiren başka bir unsur.

Kütüphanenin haftaiçi 24 saat açık olması da bizi sınav dönemlerinde kurtarıyor diyebilirim. Çoğu üniversitede bu imkan yoktur. Spor salonumuzu anlatmaya gerek yok, TBL de oynayan bir basketbol takımımız olduğu için salon her sene yenileniyor ve üniversite öğrencilerinin hizmetinde.

Öğrenci klüpleri de çok etkin olan Hacettepe, bu yönden de beni tatmin ediyor. Neredeyse her ilgi alanının bir klübü var ve çoğu da aktif. Söyleşiye getirilen kişiler Türkiye çapında ünlüler. Mesleki konferanslar ve söyleşiler de cabası tabi.

Yemek olanaklarının da uygun olduğunu düşünüyorum. 2 TL’ye 4 çeşit yemek yiyoruz(bazen kötü yemekler çıksa da öğrenci hali tabi, katlanıyoruz). Yemekhane dışında da birçok cafesi olan bir kampüste yaşamak da güzel bir şey. Çiğköfteciden hamburgerciye kadar her çeşit var. Ancak bu kafe ve restaurantlar öğlen vakti öğrenci sayısının çokluğundan kalabalık olabiliyor.