Üniversitede ikinci tıpta birinci yılım ve hala bu soruyu kendi kendime sorduğum halde bir cevap bulamadım ( Hazırlık okudum ) Sanırım herkesin aklında biraz beliren cevapları vereceğim.
1- İş garantisi : Çevremiz üniversiteden mezun olup hala iş bulamayan / atanamayan bir çok insanla çevrili. İç yakan bu duruma düşmemek için bir garanti sayılabilir tıp. 6 sene (minimum) paşa paşa okursun ve mesleğe başlarsın KPSS vs. uğraşmazsın tabi ki tıpta da TUS var lakin kazanamazsan bile Türkiye'nin ekonomik durumuna göre gayet iyi bir maaşla işe başlarsın.
2- İnsanlara yardım etmek : İşte bu bölüm beni can evimden vuruyor. Düşmüş, hasta insanlara yardım etmekten daha üstün bir vazife olabilir mi? Bir insanın Allah razı olsun demesi için neler verilmez ki ? (Yaklaşık 6 senemizi vereceğimiz kesin de)
3- Saygınlık : Tıp okurken çoğu insanın bıktığı ama dışardan bakıldığında gerçekten üstün bir statüye kavuşur doktor adayları. Daha okurken bile doktor ünvanına kavuşursunuz sizinle karşılaşınca önünü ilikleyenler bile olabilir. "Oha" larınızı sessiz söyleyin çünkü birebir yaşanmıştır.